Porównanie silników tlenowych - test krótko dystansowy.

Fascynacja fizjologią, oraz analizą badań wydolnościowych od zawsze towarzyszy mojej praktyce trenerskiej. Zastanawiacie się jak bardzo parametry z laboratorium mają wpływ na wynik uzyskany na mecie? Dlaczego jeden zawodnik potrafi generować i utrzymywać wysoką moc na długim podjeździe, drugi natomiast musi znacznie obniżyć tempo? Konfrontacja pomiędzy dwoma zawodnikami dystansu Mega, - pierwszym z 10 Open i drugim z 50 Open powinna odpowiedzieć wam na postawione pytania. Sprawdźmy, więc co mają "pod maską", oraz jak bardzo różni ich fizjologia...

1. Test progresywny - zmiana obciążenia co 3 minuty w skali co 30 watów - do odmowy.

1. Analiza progu AT:

Zawodnik nr 1 (50 Open) - 240 W na AT - waga 76,8 kg - moc generowana na progu AT - 3,12 W/kg

Zawdonik nr 2 (10 Open) - 240 W na AT - waga 62,6 kg - moc generowana na progu AT - 3,83 W/kg

Proszę zwrócić uwagę jak bardzo masa ciała wpływa na końcowy wynik parametru. Moc na progu tlenowym przed wejściem w strefę mieszaną tlenowo - beztlenową wynosi 240 W, co przy wadze 62,6 kg daje rewelacyjny wynik 3,83 W/kg, oraz świadczy o dobrze rozwiniętej bazie tlenowej. Zawodnik numer 2 również generuje 240 W, natomiast jego waga to główny czynnik, który ogranicza jego zdolność do pokonania długiego podjazdu w tym samym tempie, co zawodnika numer 2.

Warto również poświęcić chwilę na wyjaśnienie nazewnictwa formuły AT (anaerobic threshold). Niektórzy autorzy, fizjolodzy, trenerzy przyjmują wartość AT na poziomie 4 mmol/l i uważają, że jest to próg od którego zaczynają się przemiany beztlenowe. W nazewnictwie Diagnostix próg AT jest interpretowany jako próg w którym zaczynają się strefy mieszane tlenowo - beztlenowe, dlatego AT może być równie dobrze traktowany jako AeT (aerobic threshold), czyli ostatni punkt progu tlenowego.

2. Analiza progu LT:

Zawodnik nr 1 (50 Open) - 270 W na LT - waga 76,8 kg - moc generowana na progu LT - 3,51 W/kg

Zawdonik nr 2 (10 Open) - 300 W na LT - waga 62,6 kg - moc generowana na progu LT - 4,79 W/kg

Strefa LT - czyli ostatni moment w którym organizm jest w stanie skutecznie buforować mleczan. Stosunek produkcji do utylizacji mleczanu wynosi 1:1. Jak widać po wynikach różnica pomiędzy zawodnikami jest już spora. Zawodnik numer 2 nie dość, że generuje wyższą moc, to jego niska masa stanowi dodatkowy atut co z kolei przekłada się na wynik na mecie. Andy Coggan klasyfikuje takich zawodników do zakładki: Exceptional (domestic pro), czyli wyjątkowy, krajowy PRO. 🙂

3. Punkt RCP:

Zawodnik nr 1 (50 Open) - 360 W na RCP

Zawdonik nr 2 (10 Open) - 330 W na RCP

Zawodnik numer 2 jest w stanie dłużej jechać powyżej tego punktu, po mimo tego, że występuje on stosunkowo wcześniej niż u zawodnika numer 1. Świadczy to również o jego dobrej tolerancji mleczanu.

Punkt RCP - próg, po którym następuje pobieranie energii tylko i wyłącznie z glikogenu z przemian beztlenowych (bez udziału tłuszczu ! - to ważne). Następuje hiperwentylacja, gwałtowny wzrost stężenia mleczanu we krwi, homeostaza zostaje mocno zaburzona - wartość, którą należy kontrolować szczególnie podczas długich maratonów, w których należy umiejętnie rozłożyć siły na cały dystans. Parametr również przydatny w czasie treningów, oraz bardzo dobra informacja dla zawodników nieposiadających miernika mocy (otrzymane parametry LT, RCP, strefy energetyczne wg. tętna oraz mocy - po raz kolejny potwierdzają wysoką jakość usług Diagnostix, oraz dają najlepsze rozwiązania w monitorowaniu sportowców).

4. Wymiana gazowa:

Zawodnik nr 1 (50 Open) :

Objętość pochłanianego tlenu Vo2 (l/min): 4,256 - wynik średni.

Maksymalna ilość pochłanianego tlenu - Vo2max/kg - 55,42 - wynik średni - średnia krajowa.

(objętość pobieranego tlenu - 4,256 (l/min) dzielimy przez masę ciała ( 76,8 kg ) i wychodzi Vo2max/kg - na poziomie 55,42 ml/min/kg).

Zawodnik nr 2 (10 Open) :

Objętość pochłanianego tlenu Vo2 (l/min.): 4,266 - wynik średni.

Maksymalna ilość pochłanianego tlenu - Vo2max/kg - 68,14 - wynik dobry.

(objętość pobieranego tlenu - 4,266 (l/min) dzielimy przez masę ciała ( 62,6 kg ) i wychodzi Vo2max/kg - na poziomie 68,14 ml/min/kg )

Im większą ilość tlenu jesteśmy w stanie dostarczyć do mięśni, tym większą ilość pracy jesteśmy w stanie wykonać. Tutaj po raz kolejny masa ciała odgrywa znaczącą rolę. Zakładając, że zawodnik numer 1 zrzuci 3 kilogramy tkanki tłuszczowej (nie tkanki mięśniowej - bowiem to do niej jest dostarczany tlen), automatycznie wzrośnie jego ilość/objętość pochłanianego tlenu na kilogramy masy ciała - Vo2/kg.

Wynik Vo2/kg na poziomie powyżej 70 ml/min/kg daje sygnał / informację o organizmie, który ma wrodzone predyspozycje do sportów wytrzymałościowych - czyt. mamy do czynienia z talentem.

5. Poziom tkanki tłuszczowej:

Zawodnik nr 1 (50 Open) - 8 %

Zawodnik nr 2 (10 Open) - 5 %

Jeżeli ktoś uważa, że 8 % poziom tkanki tłuszczowej to mało, to może spojrzeć na wynik powyżej. Parametry oby dwu zawodników na poziomie bardzo dobrym, bez zastrzeżeń.

Podsumowanie:

Fizjologia człowieka doskonale obnaża nam możliwości wysiłkowe naszego organizmu. Jako trener otrzymując protokół badań wydolnościowych mam pełen obraz tego co zawodnik kryje "pod maską". Wrodzone predyspozycje, talent, praca - to szereg czynników, które mają wpływ na ostateczny wynik na mecie. Celem artykułu było pokazanie różnic, które dzielą obydwu kolarzy, a tak że oznaczenie najważniejszych wartości, które każdy zawodnik otrzymuje po skończonym teście wydolnościowym. Liczę również, że na podstawie tego artykuły własna interpretacja badań będzie o wiele łatwiejsza, za równo dla początkującego zawodnika, jak i tego z dłuższym stażem treningowym.

Cyclo Trener